Aaah, naar dezen dag had ik lang uitgekeken, zo goed als perfecte voorbereiding gehad zonder blessures en er nog eens alles aan gedaan om in goeie form aan de start te staan. Om de één of andere reden kan ik me meer opladen voor deze wedstrijd dan eender welke andere, wss omdat ik hier een beetje mee voorin kan strijden en in een triatlon niet ? Dus goe uitgerust (om 4 uur opstaan is uitslapen voor mij ;) en vol vertrouwen stond ik om 8.00 uur klaar voor een dagje hel. Het had een uurtje voor de start nog geregend wat met de temp rond de 0° voor spekgladde wegen zorgde, dus voorzichtig of naast de weg lopen. Het ging goe vooruit met ongeveer 3.40/km, net als vorig jaar, maar nu met lagere hartslag en veel beter gevoel. Rond den 10de beginnen fietsen en met het nieuwe, zware fietsparcours wist ik dat er gedoseerd moest worden. Dus naar een deftig tempo gezocht dak lang kan rijden, echt snel ging da nie, zeker toen na een 10tal km er een groep van man of 6 kwam overgevlogen met oa Bart VL en bleiter Kevin "crossers mogen nie mee mtb'en" Van Hoovels (https://www.youtube.com/watch?v=knyB1p_TgCs) dacht ik dat iets te traag ging. Als ik bij het uitrijden van het kabouterbos en de grote baan oversteek klets ik ook nog eens serieus tegen de keust wat ook nie bevorderlijk is voor het vertrouwen. Buiten scheve remmen en shifters gelukkig weinig lichamelijk schade. In 2de ronde dan toch maar bij groepje aangepikt en langzaam maar zeker sloeg de motor aan. Ronde 3 en 4 weggereden met Bart VDW, maar laatste ronde moest ik lossen en zakte het tempo en kwam er nog wa volk over. Ik moet toegeven dat de moraal serieus aant zakken was, want had het gedacht dak op die moment weggezakt was naar plaats 25 a 30. Bleek echter nie het geval want van de enthousiaste starters waren er vele terug/uit gevallen. Ook van de kou had ik nog gene last gehad dus lange broek en vest uit om terug te beginnen lopen. Eerste passen doen nooit deugd natuurlijk, maar na ne km begon ik met fantastisch gevoel te lopen en kwam het vertrouwen op ne goeien uitslag terug. DJ Polleke M zorgde voor Ramones onderwegen en kraapte eerste ronde al wa volk op en volgens info/chrono wim liep ik ongeveer 15de. Effe genieten aan de sporthal me echt veel supporters (wa ook Hans VC opmerkte), om aan de laatste 15 te beginnen. Tempo zakte wel maar kreeg na tijdje Bart VL int vizier, hmm die moet eraan denk je dan. Langzaam erop en erover, maar nadien begon ik te verstijven en verkrampen van de kou. Hier had ik voort eerst in m'n leven naar de wim moeten luisteren (nee, 2de keer, khem er zonnepanelen van) en zijne vest moeten aandoen. Laatste kms waren nie van de poes, tempo viel helemaal weg waardoor laatste 2 ingehaalden er terug over kwamen. Zo weg als een huis liep ik de sporthal binnen, jammer genoeg zonder te genieten van supporters en rode loper, sorry daarvoor ! Na beetje rode kruis zorgen en warme douche kwam ik op m'n positieven en was ik best content met de 14de plaats. Zwaar wedstrijdje was het, moest nie onderdoen voor slijkeditie van 2012. Als ik efkes terug naar deze uitslag kijk valt de niveau stijging toch wel op, winnaar Odeyn liep toen eerste loop bijna 54' en tweede 2'20. Nu 48' en 1'56, tja, het zal moeilijker en moeilijker worden om als +40er nog in de top 10 te geraken vrees ik. Of alles moest eens perfect verlopen ... Toch wel straf da de 2 andere birrers ook uitdeden, Jan zonder fietstraining en Bert zonder looptraining !
Eerst en vooral, ik ben eigenlijk nooit zenuwachtig voor een wedstrijd maar nu was ik toch een klein beetje zenuwachtig voor wat ging komen. Dit door meerdere zaken zoals; toch niet echt veel gelopen van te voren en gaan mijn benen het houden na de scheenbeenvlies ontstekingen. Maar wat ook meespeelde was het antwoord wat ik meermaals kreeg toen ik vertelde dat ik meedeed: GE ZIJT ZOT! Misschien wel achteraf bekeken, vanaf oktober kon ik echt terug lopen wat wil zeggen: 1x per week lopen en zo opbouwen tot +/- 11km. Door omstandigheden lukte dit ook niet altijd maar het ging goed. Dus denk ik een 6x 11km gelopen voor deze wedstrijd.
Dan de dag zelf, naar daar toe rijdend nog wat regen en blijkbaar ook glad. Bijna met camionette dwars op de weg en voor aan de wissel te geraken goed opletten voor niet te vallen. Dan alles klaar, en aftellen tot 8uur. Voorgenomen om rustig te starten. Vertrokken (wat was dat nog glad!) en in een groepje kunnen aansluiten. Dit ging goed dacht ik, dan de fiets op. Op sommige plaatsen riepen mensen en seingevers: oppassen het is glad => een ijspiste ja. Alles ging goed tot in ronde 4 ik al eens een kramp kreeg in mijn bovenbeen, het begint al dacht ik. Toch nog rustig kunnen verder fietsen en uitgereden. Ikke al content! Dan kon alles alleen nog maar meevallen dacht ik, bij vertrek lopen voelden de benen nog cava aan. Af en toe iets drinken en vooral niet te lang stil staan. Bij 2de helft laatste ronde deden de bovenbenen toch wel wat pijn maar opgeven kan nu niet meer hé. Dan het bordje => 3.3km nog FEEST! Ik kon al terug wat lachen en dan eenmaal aan de finish, nog een grotere glimlach! Alvast bedankt aan iedereen voor te supporteren en de helper voor eten en drinken te geven! Of we volgend jaar weer meedoen gaan we toch nog eens even nadenken en misschien toch wat meer fietsen en lopen van te voren :-)
Helgangers....een knappe prestatie.
BeantwoordenVerwijderenIk reken op een laatste inspanning...verslagen ;-).
Stefan
Aaah, naar dezen dag had ik lang uitgekeken, zo goed als perfecte voorbereiding gehad zonder blessures en er nog eens alles aan gedaan om in goeie form aan de start te staan. Om de één of andere reden kan ik me meer opladen voor deze wedstrijd dan eender welke andere, wss omdat ik hier een beetje mee voorin kan strijden en in een triatlon niet ? Dus goe uitgerust (om 4 uur opstaan is uitslapen voor mij ;) en vol vertrouwen stond ik om 8.00 uur klaar voor een dagje hel. Het had een uurtje voor de start nog geregend wat met de temp rond de 0° voor spekgladde wegen zorgde, dus voorzichtig of naast de weg lopen. Het ging goe vooruit met ongeveer 3.40/km, net als vorig jaar, maar nu met lagere hartslag en veel beter gevoel. Rond den 10de beginnen fietsen en met het nieuwe, zware fietsparcours wist ik dat er gedoseerd moest worden. Dus naar een deftig tempo gezocht dak lang kan rijden, echt snel ging da nie, zeker toen na een 10tal km er een groep van man of 6 kwam overgevlogen met oa Bart VL en bleiter Kevin "crossers mogen nie mee mtb'en" Van Hoovels (https://www.youtube.com/watch?v=knyB1p_TgCs) dacht ik dat iets te traag ging. Als ik bij het uitrijden van het kabouterbos en de grote baan oversteek klets ik ook nog eens serieus tegen de keust wat ook nie bevorderlijk is voor het vertrouwen. Buiten scheve remmen en shifters gelukkig weinig lichamelijk schade. In 2de ronde dan toch maar bij groepje aangepikt en langzaam maar zeker sloeg de motor aan. Ronde 3 en 4 weggereden met Bart VDW, maar laatste ronde moest ik lossen en zakte het tempo en kwam er nog wa volk over. Ik moet toegeven dat de moraal serieus aant zakken was, want had het gedacht dak op die moment weggezakt was naar plaats 25 a 30. Bleek echter nie het geval want van de enthousiaste starters waren er vele terug/uit gevallen. Ook van de kou had ik nog gene last gehad dus lange broek en vest uit om terug te beginnen lopen. Eerste passen doen nooit deugd natuurlijk, maar na ne km begon ik met fantastisch gevoel te lopen en kwam het vertrouwen op ne goeien uitslag terug. DJ Polleke M zorgde voor Ramones onderwegen en kraapte eerste ronde al wa volk op en volgens info/chrono wim liep ik ongeveer 15de. Effe genieten aan de sporthal me echt veel supporters (wa ook Hans VC opmerkte), om aan de laatste 15 te beginnen. Tempo zakte wel maar kreeg na tijdje Bart VL int vizier, hmm die moet eraan denk je dan. Langzaam erop en erover, maar nadien begon ik te verstijven en verkrampen van de kou. Hier had ik voort eerst in m'n leven naar de wim moeten luisteren (nee, 2de keer, khem er zonnepanelen van) en zijne vest moeten aandoen. Laatste kms waren nie van de poes, tempo viel helemaal weg waardoor laatste 2 ingehaalden er terug over kwamen. Zo weg als een huis liep ik de sporthal binnen, jammer genoeg zonder te genieten van supporters en rode loper, sorry daarvoor ! Na beetje rode kruis zorgen en warme douche kwam ik op m'n positieven en was ik best content met de 14de plaats. Zwaar wedstrijdje was het, moest nie onderdoen voor slijkeditie van 2012. Als ik efkes terug naar deze uitslag kijk valt de niveau stijging toch wel op, winnaar Odeyn liep toen eerste loop bijna 54' en tweede 2'20. Nu 48' en 1'56, tja, het zal moeilijker en moeilijker worden om als +40er nog in de top 10 te geraken vrees ik. Of alles moest eens perfect verlopen ...
BeantwoordenVerwijderenToch wel straf da de 2 andere birrers ook uitdeden, Jan zonder fietstraining en Bert zonder looptraining !
Eens een verslagske maken,
BeantwoordenVerwijderenEerst en vooral, ik ben eigenlijk nooit zenuwachtig voor een wedstrijd maar nu was ik toch een klein beetje zenuwachtig voor wat ging komen. Dit door meerdere zaken zoals; toch niet echt veel gelopen van te voren en gaan mijn benen het houden na de scheenbeenvlies ontstekingen. Maar wat ook meespeelde was het antwoord wat ik meermaals kreeg toen ik vertelde dat ik meedeed: GE ZIJT ZOT!
Misschien wel achteraf bekeken, vanaf oktober kon ik echt terug lopen wat wil zeggen: 1x per week lopen en zo opbouwen tot +/- 11km. Door omstandigheden lukte dit ook niet altijd maar het ging goed. Dus denk ik een 6x 11km gelopen voor deze wedstrijd.
Dan de dag zelf, naar daar toe rijdend nog wat regen en blijkbaar ook glad. Bijna met camionette dwars op de weg en voor aan de wissel te geraken goed opletten voor niet te vallen.
Dan alles klaar, en aftellen tot 8uur. Voorgenomen om rustig te starten. Vertrokken (wat was dat nog glad!) en in een groepje kunnen aansluiten. Dit ging goed dacht ik, dan de fiets op. Op sommige plaatsen riepen mensen en seingevers: oppassen het is glad => een ijspiste ja. Alles ging goed tot in ronde 4 ik al eens een kramp kreeg in mijn bovenbeen, het begint al dacht ik. Toch nog rustig kunnen verder fietsen en uitgereden. Ikke al content!
Dan kon alles alleen nog maar meevallen dacht ik, bij vertrek lopen voelden de benen nog cava aan. Af en toe iets drinken en vooral niet te lang stil staan. Bij 2de helft laatste ronde deden de bovenbenen toch wel wat pijn maar opgeven kan nu niet meer hé.
Dan het bordje => 3.3km nog FEEST! Ik kon al terug wat lachen en dan eenmaal aan de finish, nog een grotere glimlach!
Alvast bedankt aan iedereen voor te supporteren en de helper voor eten en drinken te geven!
Of we volgend jaar weer meedoen gaan we toch nog eens even nadenken en misschien toch wat meer fietsen en lopen van te voren :-)