wedstrijdje dat me wel moet liggen normaal, nie te ver zwemmen, lang fietsen me goe wa hoogtemeters, jammer dat nie wa verder lopen is, maar ge kunt nie alles willen natuurlijk. Zelfde zwemplaats als de nisraman vorig jaar, waar ik (zonder pak) nie te beste herinneringen aan heb, en watertemp zou maar 16° zijn, dus met een klein hartje stond ik klaar voor de start. Maar al meteen bij de eerste slagen voelde het water veel warmer aan, dus dat benepen gevoel dat op uwen adem pakt was er niet. Hier zullen we is een lap op geven, maar trapte al na een 100 meter op mennen adem zodat er getemporiseerd moest worden. Ik kon echter vrij goed tussen het volk blijven zwemmen wat wel nieuw voor mij is en me vertrouwen gaf om er het beste van te maken. Op men eigen tempo uitgezwommen en bij het verlaten van de barrage zag ik toch nog een hoop(je) witte badmutsen int water. Eindelijk eens met goei gevoel naar de fiets gelopen, twerd tijd na 3 à 4 jaar triatlon. Achteraf gezien is 25 min nie denderend natuurlijk, maar hier zit wissel volgens mij bij in, want ook verschillende toppers hebben 20 minuten gezwommen. Het zonneke was er ondertussen doorgekomen en direct enkele kms bergop dus op het zweet moest ik nie lang wachten. Vooraf getwijfeld tussen TT of koersfiets, maar den Haussire (http://www.klimtijd.nl/beklimming/haussire) deed me toch naar de koersfiets grijpen. Ook in de (gevaarlijke) afdaling van dit beest voel ik me beter op mennen trek. Dikke 3 uur genoten vant weer, prachtige natuur, maar vooral van volk voorbij te steken, zodat ik met exact een gem van 30 de wissel indraai. Loopschoenen aan, nog 10 km gijs geven over de macandam en klaar is kees. Nie dus, na 100 m twijfel ik efkes of ik wel de juiste pijlen aant volgen ben, het bos is en steil omhoog over de boomwortels naar boven trippelen. Jawadde, daar begonnen de beentjes toch te kriebelen. Efkes diep adem moeten halen om iet of wa in een deftig ritme te komen. Had nooit den indruk dak echt hard aant lopen was, maar met m'n 45 min deed ik het toch nie slecht blijkbaar. Schoon wedstrijdje waar iedereen (zonder materiaalpech) wel op z'n plaatske terecht komt. Volgend jaar gaat men het centraal gebeuren verhuizen naar het centrum van La Roche, wat de wedstrijd ten goede zal komen met hopelijk wa meer volk en ambiance. Voor herhaling vatbaar. Nu paar weken de riem eraf, van den BIRatlon ne feestdag maken en dan klaarstomen voor Oostenrijk.
wedstrijdje dat me wel moet liggen normaal, nie te ver zwemmen, lang fietsen me goe wa hoogtemeters, jammer dat nie wa verder lopen is, maar ge kunt nie alles willen natuurlijk. Zelfde zwemplaats als de nisraman vorig jaar, waar ik (zonder pak) nie te beste herinneringen aan heb, en watertemp zou maar 16° zijn, dus met een klein hartje stond ik klaar voor de start. Maar al meteen bij de eerste slagen voelde het water veel warmer aan, dus dat benepen gevoel dat op uwen adem pakt was er niet. Hier zullen we is een lap op geven, maar trapte al na een 100 meter op mennen adem zodat er getemporiseerd moest worden. Ik kon echter vrij goed tussen het volk blijven zwemmen wat wel nieuw voor mij is en me vertrouwen gaf om er het beste van te maken. Op men eigen tempo uitgezwommen en bij het verlaten van de barrage zag ik toch nog een hoop(je) witte badmutsen int water. Eindelijk eens met goei gevoel naar de fiets gelopen, twerd tijd na 3 à 4 jaar triatlon. Achteraf gezien is 25 min nie denderend natuurlijk, maar hier zit wissel volgens mij bij in, want ook verschillende toppers hebben 20 minuten gezwommen. Het zonneke was er ondertussen doorgekomen en direct enkele kms bergop dus op het zweet moest ik nie lang wachten. Vooraf getwijfeld tussen TT of koersfiets, maar den Haussire (http://www.klimtijd.nl/beklimming/haussire) deed me toch naar de koersfiets grijpen. Ook in de (gevaarlijke) afdaling van dit beest voel ik me beter op mennen trek. Dikke 3 uur genoten vant weer, prachtige natuur, maar vooral van volk voorbij te steken, zodat ik met exact een gem van 30 de wissel indraai. Loopschoenen aan, nog 10 km gijs geven over de macandam en klaar is kees. Nie dus, na 100 m twijfel ik efkes of ik wel de juiste pijlen aant volgen ben, het bos is en steil omhoog over de boomwortels naar boven trippelen. Jawadde, daar begonnen de beentjes toch te kriebelen. Efkes diep adem moeten halen om iet of wa in een deftig ritme te komen. Had nooit den indruk dak echt hard aant lopen was, maar met m'n 45 min deed ik het toch nie slecht blijkbaar. Schoon wedstrijdje waar iedereen (zonder materiaalpech) wel op z'n plaatske terecht komt. Volgend jaar gaat men het centraal gebeuren verhuizen naar het centrum van La Roche, wat de wedstrijd ten goede zal komen met hopelijk wa meer volk en ambiance. Voor herhaling vatbaar. Nu paar weken de riem eraf, van den BIRatlon ne feestdag maken en dan klaarstomen voor Oostenrijk.
BeantwoordenVerwijderenfilmke : http://www.sportevents.be/la-roche-111-fotos-video-resultaten-verslagen/
BeantwoordenVerwijderen