Ondanks dat ik al sinds januari dit jaar bezig ben met wedstrijden, blijft den honger nog steeds aanwezig. De laatste weken wat minder gefietst en nog redelijk goed blijven doorlopen (weliswaar op kortere afstanden). Dus waarom dan niet om nog eens kijken wat het nog kan geven op een mooi bosparcours. Deze wedstrijd is blijkbaar gekend ook voor zijn mooie omloop. En het moet gezegd worden ; met een stralend zonnetje op onze kop, inderdaad een geweldig looproute. Bij de start had ik mij (voor de verandering) is helemaal vooraan gezet. Je merkt direct dat er de cross-lopers uit hunne winter…zomerslaap zijn geraakt en voor hun pas het seizoen nu begint. Daarom ook met de startschot dat er een aantal vooruit schieten precies of ze hebben zich serieus van afstand vergist….echter zien we die ook nooit meer terug. Ik pik aan bij een loper waarvan ik oorspronkelijk denk dat ik deze wel kan bijhouden. Maar het blijft echter bij woorden ; al snel ervaar ik dat het tempo te hoog ligt, en moet ik lossen. Dan maar op mijn eigen tempo wedstrijd lopen en genieten van de omgeving. Dit ook gedaan, alhoewel dat ik moet zeggen dat de laatste 3 kms toch begonnen te nijpen (goed te merken dus dat het langere werk al wat in de frigo zit) maar met voldaan gevoel de wedstrijd afgewerkt.
Ondanks dat ik al sinds januari dit jaar bezig ben met wedstrijden, blijft den honger nog steeds aanwezig.
BeantwoordenVerwijderenDe laatste weken wat minder gefietst en nog redelijk goed blijven doorlopen (weliswaar op kortere afstanden).
Dus waarom dan niet om nog eens kijken wat het nog kan geven op een mooi bosparcours.
Deze wedstrijd is blijkbaar gekend ook voor zijn mooie omloop. En het moet gezegd worden ; met een stralend zonnetje op onze kop, inderdaad een geweldig looproute.
Bij de start had ik mij (voor de verandering) is helemaal vooraan gezet. Je merkt direct dat er de cross-lopers uit hunne winter…zomerslaap zijn geraakt en voor hun pas het seizoen nu begint.
Daarom ook met de startschot dat er een aantal vooruit schieten precies of ze hebben zich serieus van afstand vergist….echter zien we die ook nooit meer terug.
Ik pik aan bij een loper waarvan ik oorspronkelijk denk dat ik deze wel kan bijhouden. Maar het blijft echter bij woorden ; al snel ervaar ik dat het tempo te hoog ligt, en moet ik lossen.
Dan maar op mijn eigen tempo wedstrijd lopen en genieten van de omgeving.
Dit ook gedaan, alhoewel dat ik moet zeggen dat de laatste 3 kms toch begonnen te nijpen (goed te merken dus dat het langere werk al wat in de frigo zit) maar met voldaan gevoel de wedstrijd afgewerkt.