Een wedstrijd puur op karakter en mentaal toch wel de zwaarste voor mij! de voorbereiding ging eigenlijk dit jaar tot IM Mallorca & triatlon Meetria uitstekend! Maar na triatlon Meetria sloeg het noodlot weer toe ; knieblessure. Een vervelende blessure die weer serieus roet in mijn eten had gestrooid & loopplanning volledig in de war gooide. Tot ergernis toe zelfs laatste 3 weken voor Hamburg bijna niet meer gelopen te hebben. Plan was dan voor Hamburg om alvast het zwemgedeelte te doen & fietsgedeelte, en de afsluitende marathon kijken hoe de knie zou reageren. Bij veel last, zou ik de wedstrijd moeten staken. Op weg naar Hamburg kreeg ik ineens nog eens de melding dat het zwemgedeelte door blauwalg was afgelast en vervangen werd door een vooraf loopgedeelte. Nu helemaal niet ideaal voor mij ! Maar de grote goesting voor de wedstrijd hield mij niet tegen en ik startte de wedstrijd. Zondagochtend, 4u de wekker, de nodige laatste dikke boterhammen naar binnen spelen en klaar stomen voor de start. Het is ondertussen 06u00 en de warmte begint er al serieus door te komen. Iets na 07u00 start ik met het eerste loopgedeelte via een rolling start. Bewust dit gedeelte heel rustig afwerken & gelukkig reageert de knie goed ! Dan de wissel in en we springen op de fiets. Ik had vooraf wel plan gemaakt dat ik iets hogere wattage ging rijden omdat ik toch niet al te veel verwachtte van de marathon. De 1ste 110km ging goed, nee, eerder fantastisch!! Het gevoel zat sterk ondanks de warmte & de wattages kon ik perfect aanhouden. Maar dan begint ineens de maag te stotteren. Even doorbijten denk ik, maar tevergeefs…iets verder doe ik noodgedwongen een stop en maak de maag langs de kortste weg leeg. Dan terug fietsen …. En opnieuw na 5min even alles eruit… Dan moet je natuurlijk daarna zo snel mogelijk terug voeding & drank binnen spelen. Maar hoe ik ook probeerde, ik kreeg niets binnen. En dat is niet goed! Je lichaam heeft die brandstof nodig want anders begint hij op de reservetank-vetverbranding te werken, en da’s bij mij wel wa een probleem. de kracht in de benen voel je wegnemen waardoor de goesting, wattages, fut en al de rest ook serieus slabakt. Maar toch doorgebeten en na 180km draai ik opnieuw de wisselzone in. Ondertussen roept menne begeleider dat ik 9ste hang in menne agegroup. Bij de aanvang vd marathon kan ik bij de eerste post wat cola drinken en dit blijft binnen. Ok, dat wordt het dus ; de marathon afwerken op slokjes cola! Het is afzien, de maag sputtert regelmatig maar ik blijf doorbijten. Op kilometer 28 begint ook de knie wat de wringen waardoor ik afwisselend wandel & terug loop. Op kilometer 36 schuif ik in een bocht nog eens uit op het grind. Normaal spring je dan recht & ben je weer weg, maar nu duurde het een eeuwigheid voor ik mezelf terug recht krijg ! Maar nen BIRer geeft niet op en bijten door. Het duurt precies een eeuwigheid voor ik de finish hoor…maar dan de laatste 2 kms wordt je gedragen naar de finish… wederom een zalig gevoel!!
Ondanks de gedachte “als ik nu eens die 180 km had kunnen fietsen zonder maagproblemen…en als ik nu eens de loopconditie had van Mallorca…hoever zou ik dan uiteindelijk toch eindigen in menne agegroup ? 8de plaats vasthouden ? achteruit schuiven ? vooruit ?....” nen hoop vragen die door je hoofd flitsen… maar desondanks, toch een gigantisch voldaan gevoel dat we het hebben kunnen afwerken…als was het maar om mentaal hier (hopelijk) straks sterker uit te komen!
Nu proberen goed te herstellen (vooral de knie!) en binnen 4 weken mogen we eens naar Zuid-Afrika !!
PS ; maagproblemen zouden gevolg zijn van bidon water dat ik in de wisselzone tijdens fietsen heb aangepakt (doe ik normaal niet), want er waren achteraf meerdere atleten die maagproblemen hadden gehad.
Een wedstrijd puur op karakter en mentaal toch wel de zwaarste voor mij!
BeantwoordenVerwijderende voorbereiding ging eigenlijk dit jaar tot IM Mallorca & triatlon Meetria uitstekend! Maar na triatlon Meetria sloeg het noodlot weer toe ; knieblessure. Een vervelende blessure die weer serieus roet in mijn eten had gestrooid & loopplanning volledig in de war gooide. Tot ergernis toe zelfs laatste 3 weken voor Hamburg bijna niet meer gelopen te hebben.
Plan was dan voor Hamburg om alvast het zwemgedeelte te doen & fietsgedeelte, en de afsluitende marathon kijken hoe de knie zou reageren. Bij veel last, zou ik de wedstrijd moeten staken.
Op weg naar Hamburg kreeg ik ineens nog eens de melding dat het zwemgedeelte door blauwalg was afgelast en vervangen werd door een vooraf loopgedeelte. Nu helemaal niet ideaal voor mij !
Maar de grote goesting voor de wedstrijd hield mij niet tegen en ik startte de wedstrijd.
Zondagochtend, 4u de wekker, de nodige laatste dikke boterhammen naar binnen spelen en klaar stomen voor de start.
Het is ondertussen 06u00 en de warmte begint er al serieus door te komen.
Iets na 07u00 start ik met het eerste loopgedeelte via een rolling start.
Bewust dit gedeelte heel rustig afwerken & gelukkig reageert de knie goed !
Dan de wissel in en we springen op de fiets. Ik had vooraf wel plan gemaakt dat ik iets hogere wattage ging rijden omdat ik toch niet al te veel verwachtte van de marathon.
De 1ste 110km ging goed, nee, eerder fantastisch!! Het gevoel zat sterk ondanks de warmte & de wattages kon ik perfect aanhouden.
Maar dan begint ineens de maag te stotteren. Even doorbijten denk ik, maar tevergeefs…iets verder doe ik noodgedwongen een stop en maak de maag langs de kortste weg leeg. Dan terug fietsen …. En opnieuw na 5min even alles eruit…
Dan moet je natuurlijk daarna zo snel mogelijk terug voeding & drank binnen spelen. Maar hoe ik ook probeerde, ik kreeg niets binnen. En dat is niet goed! Je lichaam heeft die brandstof nodig want anders begint hij op de reservetank-vetverbranding te werken, en da’s bij mij wel wa een probleem. de kracht in de benen voel je wegnemen waardoor de goesting, wattages, fut en al de rest ook serieus slabakt. Maar toch doorgebeten en na 180km draai ik opnieuw de wisselzone in. Ondertussen roept menne begeleider dat ik 9ste hang in menne agegroup.
Bij de aanvang vd marathon kan ik bij de eerste post wat cola drinken en dit blijft binnen. Ok, dat wordt het dus ; de marathon afwerken op slokjes cola! Het is afzien, de maag sputtert regelmatig maar ik blijf doorbijten. Op kilometer 28 begint ook de knie wat de wringen waardoor ik afwisselend wandel & terug loop. Op kilometer 36 schuif ik in een bocht nog eens uit op het grind. Normaal spring je dan recht & ben je weer weg, maar nu duurde het een eeuwigheid voor ik mezelf terug recht krijg ! Maar nen BIRer geeft niet op en bijten door. Het duurt precies een eeuwigheid voor ik de finish hoor…maar dan de laatste 2 kms wordt je gedragen naar de finish… wederom een zalig gevoel!!
Ondanks de gedachte “als ik nu eens die 180 km had kunnen fietsen zonder maagproblemen…en als ik nu eens de loopconditie had van Mallorca…hoever zou ik dan uiteindelijk toch eindigen in menne agegroup ? 8de plaats vasthouden ? achteruit schuiven ? vooruit ?....” nen hoop vragen die door je hoofd flitsen… maar desondanks, toch een gigantisch voldaan gevoel dat we het hebben kunnen afwerken…als was het maar om mentaal hier (hopelijk) straks sterker uit te komen!
Nu proberen goed te herstellen (vooral de knie!) en binnen 4 weken mogen we eens naar Zuid-Afrika !!
PS ; maagproblemen zouden gevolg zijn van bidon water dat ik in de wisselzone tijdens fietsen heb aangepakt (doe ik normaal niet), want er waren achteraf meerdere atleten die maagproblemen hadden gehad.