Op het kampioenschap van Brecht had ik toch mijn zinnen gezet, al weet ik dat winnen zeer moeilijk is. Al na enkele ronden was er een groepje met grote namen, waaronder den Bougie, weg. Ik dacht dat de koers weeral gereden was, zoals op Neerven. Toen Ben Van Riel aanzette was het de moment om mee te springen. Samen hebben we dan het gat op de kopgroep gedicht. Nen dikke ronde later kwamen er echter nog enkele aansluiten en het peleton volgde niet veel verder. Vanaf toen zakte het tempo wat. Niet veel later reden er 2 groepjes van 5 man weg zodat er zo'n 10 man op kop zat. Ik zat te ver in het peleton om te reageren. Zeker wanneer het tweede groepje van 5 man wegreed was ik gefrusteerd omdat ik ingesloten zat. Naar mijn gevoel reden ze niet super snel weg maar na enkele ronden was er toch een serieus gat. De BIRrers van den mastentop begonnen nog te rijden maar toen was het blijkbaar al te laat. Van voor zitten ze natuurlijk ook niet stil. De laatste 2 ronden nog aan het twijfelen om de sprong te wagen, maar als de mastentoppers het niet dicht kregen was het risico op een chasse patat toch te groot. Dan maar sparen voor de spurt en hopen dat de koplopers nog terugvielen. Dat was niet het geval dus werd het spurten voor een 11de plaats. Toen Philippe Gysbrechts aanzette voor het rond punt wist ik dat ik mee moest zijn. Zodoende zat ik op de 3de plaats na het rond punt. Door de hoge snelheid had ik echter mijn bocht niet perfect gepakt zodat ik een gaatje moest dichtrijden. Ik heb dan maar ineens mijn spurt ingezet. Uiteindelijk op een 3de of 4de plaats gespurt van het peleton. Mijn beste spurt ooit, dus hier was ik wel tevreden mee. Uiteindelijk was deze koers een verhaal van niet mee zijn. Iedereen raad mij steeds aan om mezelf meer te sparen in de koers, maar dit werkt blijkbaar niet voor mij. Volgende keer weer voor het oude stramien kiezen. Gewoon doorrijden, op tijd en stond eens demarreren en zien waar het schip strand. Hopelijk kunnen we revanche nemen met 't Vel kermis.
Koud aan de start en direct de vlam erin. De mannen van het Fat demarreerden om de beurten, lieten gaten vallen, reden gaten dicht,. Allé soit, ze pakten het gelijk een echte prof ploeg aan, en dan moeten amateurs gelijk ik eraan. De eerste drie ronden grellig af gezien, op nen moment zo grellig zelfs dat een groot deel van mijn eten eruit kwam.(noot van de redactie: pasta met pesto) Even aan opgeven gedacht, maar dat staat niet in mijn woordenboek. Na de derde ronde kwam ik erdoor, maar wanneer de grote kanonnen vertrekken, komen mijn benen en asem te kort. Soit, in de laatste ronden geprobeerd met Steven en Jan Aernouts het gat nog dicht te krijgen (moest eigenlijk niet echt want Jef VD van Mastentop zat meer vooraan), maar dat was onbegonnen werk tegen een 8 man van voor die ook niet stil zaten. Even werkte Kris Vermeiren en enkele andere fatters mee, maar omwille van tactische redenen waarschijnlijk hielden ze op een gegeven moment de benen stil. Jammer natuurlijk dat je dan achteraf te weten komt dat er nog ploegmaat in het pak zit met bangelijk goei benen (sterk gereden Kristof) maar dat die aan het gokken was om de spurt om de negende plaats te winnen. Had er wa meer volk mee gewerkt hadden we misschien er nog bij kunnen komen. Maar goed, les geleerd, beetje meer trainen en dan op het Vel proberen revanche te nemen. Clubkas achteraf goe gesponsord, nen duffe zaterdag was het gevolg.
Op het kampioenschap van Brecht had ik toch mijn zinnen gezet, al weet ik dat winnen zeer moeilijk is. Al na enkele ronden was er een groepje met grote namen, waaronder den Bougie, weg. Ik dacht dat de koers weeral gereden was, zoals op Neerven. Toen Ben Van Riel aanzette was het de moment om mee te springen. Samen hebben we dan het gat op de kopgroep gedicht. Nen dikke ronde later kwamen er echter nog enkele aansluiten en het peleton volgde niet veel verder. Vanaf toen zakte het tempo wat. Niet veel later reden er 2 groepjes van 5 man weg zodat er zo'n 10 man op kop zat. Ik zat te ver in het peleton om te reageren. Zeker wanneer het tweede groepje van 5 man wegreed was ik gefrusteerd omdat ik ingesloten zat. Naar mijn gevoel reden ze niet super snel weg maar na enkele ronden was er toch een serieus gat. De BIRrers van den mastentop begonnen nog te rijden maar toen was het blijkbaar al te laat. Van voor zitten ze natuurlijk ook niet stil. De laatste 2 ronden nog aan het twijfelen om de sprong te wagen, maar als de mastentoppers het niet dicht kregen was het risico op een chasse patat toch te groot. Dan maar sparen voor de spurt en hopen dat de koplopers nog terugvielen. Dat was niet het geval dus werd het spurten voor een 11de plaats. Toen Philippe Gysbrechts aanzette voor het rond punt wist ik dat ik mee moest zijn. Zodoende zat ik op de 3de plaats na het rond punt. Door de hoge snelheid had ik echter mijn bocht niet perfect gepakt zodat ik een gaatje moest dichtrijden. Ik heb dan maar ineens mijn spurt ingezet. Uiteindelijk op een 3de of 4de plaats gespurt van het peleton. Mijn beste spurt ooit, dus hier was ik wel tevreden mee.
BeantwoordenVerwijderenUiteindelijk was deze koers een verhaal van niet mee zijn. Iedereen raad mij steeds aan om mezelf meer te sparen in de koers, maar dit werkt blijkbaar niet voor mij. Volgende keer weer voor het oude stramien kiezen. Gewoon doorrijden, op tijd en stond eens demarreren en zien waar het schip strand.
Hopelijk kunnen we revanche nemen met 't Vel kermis.
Sterk bezig Kristof. Duidelijk in goede vorm na Polen. Op naar Velkermis.
BeantwoordenVerwijderenThomas Goossens
Koud aan de start en direct de vlam erin. De mannen van het Fat demarreerden om de beurten, lieten gaten vallen, reden gaten dicht,. Allé soit, ze pakten het gelijk een echte prof ploeg aan, en dan moeten amateurs gelijk ik eraan. De eerste drie ronden grellig af gezien, op nen moment zo grellig zelfs dat een groot deel van mijn eten eruit kwam.(noot van de redactie: pasta met pesto) Even aan opgeven gedacht, maar dat staat niet in mijn woordenboek. Na de derde ronde kwam ik erdoor, maar wanneer de grote kanonnen vertrekken, komen mijn benen en asem te kort. Soit, in de laatste ronden geprobeerd met Steven en Jan Aernouts het gat nog dicht te krijgen (moest eigenlijk niet echt want Jef VD van Mastentop zat meer vooraan), maar dat was onbegonnen werk tegen een 8 man van voor die ook niet stil zaten. Even werkte Kris Vermeiren en enkele andere fatters mee, maar omwille van tactische redenen waarschijnlijk hielden ze op een gegeven moment de benen stil. Jammer natuurlijk dat je dan achteraf te weten komt dat er nog ploegmaat in het pak zit met bangelijk goei benen (sterk gereden Kristof) maar dat die aan het gokken was om de spurt om de negende plaats te winnen. Had er wa meer volk mee gewerkt hadden we misschien er nog bij kunnen komen. Maar goed, les geleerd, beetje meer trainen en dan op het Vel proberen revanche te nemen. Clubkas achteraf goe gesponsord, nen duffe zaterdag was het gevolg.
BeantwoordenVerwijderenWim
da ga vonken geven opt vel precies !
BeantwoordenVerwijderenHopelijk kan iemand het ook afmaken dan!
BeantwoordenVerwijderen