De koers van het Vel, altijd een leuk wedstrijdje. Een parcours waar niet al te veel bochten in zitten, dus doenbaar. Vlak voor de start begint het te regenen, en iedereen begint te sakkeren. Ikke nie, want stiekem houd ik wel van zulk weer. Flandrien, wete wel. Nee, met regen heeft iedereen in de bochten schrik, en ik wat minder, waardoor ik daar altijd wel wa plaatskes kan goe maken, zonder me moe te moeten maken. Ook heb ik van nature uit hier een daar wat vet zitten, en ben dus niet zo vatbaar voor onderkoeling (in tegenstellling tot de Steven bijvoorbeeld die in zo'n weer helemaal verkleumd al eens moest opgeven). De koers dan. IN het begin probeert natuurlijk den ene na de andere weg te rijden en ik zie in het begin ook een bedrijvige Steven mee springen. Na een paar ronden rijden er twee weg, waaronder Stijn B van de BRachtse Bikers. Ik beslis ook eens een pijl te verschieten en rijd er alleen naar toe. Boven op de brug kan ik aansluiten, maar ondertussen komen er nog enkele uit het peloton aan. Ze gaan erop en erover en ik moet alles uit de kast halen om bij hen aan te pikken. Ik kijk achterom en we zijn met drie weg, het peloton laat begaan. Al right! Al snel hebben we een groot gat en ik verneem later dat de ploegmakkers van den BIR het ploegenspel perfect spelen en de boel in het peloton uitmuntend controleren (tot frustratie van de anderen blijkbaar). We rijden met drie (P. Gysbrechts en K VD PLAs) een strak tempo, doen om de beurten ons werk en verdelen de premies. Toch zien we na vijf ronden het peloton dichter komen en PG haakt vooraan af. We rijden met ons tweeen nog een ronde door en dan is het voor ons ook finaal over. Jammer, maar het was leuk. Ik kan nog aanpikken met het peloton en probeer hier en daar mijn werk nog te doen. In de laatste ronde rijd ik voor de Steven de brug omhoog, met de bedoelinng dat hij boven op de brug kan wegspringen. Boodschap begrepen door Steven en hij springt effectief weg naar de ondertussen twee koplopers. Kristof A rijdt er ook nog naar toe. Zie hen nog 2e en 4e worden en kan zelf in de spurt van het peloton nog vierde worden en zo 8e in het totaal. Zelf content van mijn koers en ik heb heel veel rood vooraan gezien dus BIR heeft in het collectief prima gepresteerd. Achteraf werd dit door de anderen dan ook bevestigd. Proficiat aan allen.
Koers op Klein Veerle is het plezantste koerske van het jaar vind ik. De benen waren dan ook juist op tijd herstelt van het voetbalmatchke van het weekend van te voren, dankzij het losfietsen, loslopen/wandelen en het nemen van warme baden gedurende de week. Tijdens het opwarmen voelde ze nog niet helemaal hersteld, maar ik kon fietsen. Het weer is voor mij hetzelfde verhaal als bij de Wim. Ik rijd natuurlijk liever in droog weer, maar met nat en koude zit ik niet veel in. Bij de start werd er al direct goed doorgereden. In het begon was onze Joren even weg zodat ik me van voor in het peleton nestelde. Daarna heb ik is doorgetrokken om de benen te testen maar ik voelde dat de nodige kracht er niet echt was. Daarna was de Wim weg zodat we weeral in een zetel zaten. Wederom in de eerste gelederen van het peleton gevestigd en af en toe is op een wiel gesprongen. Op een gegeven moment zag het er naar uit dat het podium al vast lag. Toch waren er nog enkele zotten die met een paar BIRrers in het wiel een paar ronden voor hun rekening wouden nemen om het gat te dichten. Achteraf kan je enkel zeggen chapeau voor deze mannen. Toen het gat bijna gedicht was zag ik de Sven even doortrekken op de brug. Ik dacht ik pak over en we proberen er met een paar man naartoe te rijden maar boven op de brug zat het peleton in het zog. Bij het inhalen van de koplopers de volgende ronde plaatske ik een versnelling. Ik dacht we houden het initiatief in handen. Geprobeerd om door te trekken van de brug tot aan de streep en zodoende de premie te pakken. Onze Joren was weer mee zoals we thuis hadden afgesproken. Op 20 m van de streep ging er echter iemand over om mijn premie weg te kapen. Onze snelheid lag vervolgens te laag om een echt gat te slagen. Toen wist ik dat het moeilijk zou worden om weg te geraken en te blijven. Tot aan de laatste ronde hadden we dan een goede koers gereden met altijd iemand in een positie om te winnen. Dit was de laatste ronde net niet het geval. De Jordi trok dan ook stevig door. Bij de brug was er al een behoorlijke kloof. In het begin van de brug zag ik dan de Steven wegspringen. Onze Joren trok boven op de brug nog eens door. Ik zag dat de koploper al te ver was en deed dan vanuit onze Joren zijn wiel nog een alles of niets poging. Zonder om te kijken heb ik dan alles gegeven. Toen ik de Steven naderde heb ik nog gauw geroepen dat hij moest inhaken. Toen ik in de laatste lijn kwam trok ik nog eens op. Toen had ik nog geen gedacht van wie er allemaal in mijn wiel zat. Philippe Gysbrechts pakte over maar de winnaar was duidelijk te sterk. Vanuit de Philippe zijn wiel heb ik dan nog eens aangezet naar de 2de plaats. Conclusie: Een tof koerske waarbij we steeds hebben meegedaan maar het net niet konden afmaken. Mijn benen waren ook niet meer degene van een maand geleden spijtig genoeg. Na Overbroek kermis is de rustperiode gedaan en beginnen we terug te trainen tegen den duatlon in Wuustwezel. De kilokes zijn er in augustus ook terug vlot bijgekomen dus die zouden terug weg morgen.. Hopelijk krijgen we het lopen op punt want dat is toch weeral een tijdje geleden. We zien wel.
Amai dat verslag valt groter uit dan bedoeld. Ik zal het voortaan wat korter en bondiger houden. Is iedereen eigenlijk goed thuis geraakt, of zijn de pintjes beginnen wegen? Sommigen onder ons hebben daar al is ervaring mee ;).
ik denk dat je daarmee op mij doelt ? vankeer op zelfstandige basis thuisgeraakt, enkel als ik win laat ik me door de polis thuis afzetten. als er wa gebeurt in de koers mag het verslag wa langer zijn hé.
De koers van het Vel, altijd een leuk wedstrijdje. Een parcours waar niet al te veel bochten in zitten, dus doenbaar. Vlak voor de start begint het te regenen, en iedereen begint te sakkeren. Ikke nie, want stiekem houd ik wel van zulk weer. Flandrien, wete wel. Nee, met regen heeft iedereen in de bochten schrik, en ik wat minder, waardoor ik daar altijd wel wa plaatskes kan goe maken, zonder me moe te moeten maken. Ook heb ik van nature uit hier een daar wat vet zitten, en ben dus niet zo vatbaar voor onderkoeling (in tegenstellling tot de Steven bijvoorbeeld die in zo'n weer helemaal verkleumd al eens moest opgeven). De koers dan. IN het begin probeert natuurlijk den ene na de andere weg te rijden en ik zie in het begin ook een bedrijvige Steven mee springen. Na een paar ronden rijden er twee weg, waaronder Stijn B van de BRachtse Bikers. Ik beslis ook eens een pijl te verschieten en rijd er alleen naar toe. Boven op de brug kan ik aansluiten, maar ondertussen komen er nog enkele uit het peloton aan. Ze gaan erop en erover en ik moet alles uit de kast halen om bij hen aan te pikken. Ik kijk achterom en we zijn met drie weg, het peloton laat begaan. Al right! Al snel hebben we een groot gat en ik verneem later dat de ploegmakkers van den BIR het ploegenspel perfect spelen en de boel in het peloton uitmuntend controleren (tot frustratie van de anderen blijkbaar). We rijden met drie (P. Gysbrechts en K VD PLAs) een strak tempo, doen om de beurten ons werk en verdelen de premies. Toch zien we na vijf ronden het peloton dichter komen en PG haakt vooraan af. We rijden met ons tweeen nog een ronde door en dan is het voor ons ook finaal over. Jammer, maar het was leuk. Ik kan nog aanpikken met het peloton en probeer hier en daar mijn werk nog te doen. In de laatste ronde rijd ik voor de Steven de brug omhoog, met de bedoelinng dat hij boven op de brug kan wegspringen. Boodschap begrepen door Steven en hij springt effectief weg naar de ondertussen twee koplopers. Kristof A rijdt er ook nog naar toe. Zie hen nog 2e en 4e worden en kan zelf in de spurt van het peloton nog vierde worden en zo 8e in het totaal. Zelf content van mijn koers en ik heb heel veel rood vooraan gezien dus BIR heeft in het collectief prima gepresteerd. Achteraf werd dit door de anderen dan ook bevestigd. Proficiat aan allen.
BeantwoordenVerwijderenWim
Koers op Klein Veerle is het plezantste koerske van het jaar vind ik. De benen waren dan ook juist op tijd herstelt van het voetbalmatchke van het weekend van te voren, dankzij het losfietsen, loslopen/wandelen en het nemen van warme baden gedurende de week. Tijdens het opwarmen voelde ze nog niet helemaal hersteld, maar ik kon fietsen. Het weer is voor mij hetzelfde verhaal als bij de Wim. Ik rijd natuurlijk liever in droog weer, maar met nat en koude zit ik niet veel in.
BeantwoordenVerwijderenBij de start werd er al direct goed doorgereden. In het begon was onze Joren even weg zodat ik me van voor in het peleton nestelde. Daarna heb ik is doorgetrokken om de benen te testen maar ik voelde dat de nodige kracht er niet echt was. Daarna was de Wim weg zodat we weeral in een zetel zaten. Wederom in de eerste gelederen van het peleton gevestigd en af en toe is op een wiel gesprongen. Op een gegeven moment zag het er naar uit dat het podium al vast lag. Toch waren er nog enkele zotten die met een paar BIRrers in het wiel een paar ronden voor hun rekening wouden nemen om het gat te dichten. Achteraf kan je enkel zeggen chapeau voor deze mannen. Toen het gat bijna gedicht was zag ik de Sven even doortrekken op de brug. Ik dacht ik pak over en we proberen er met een paar man naartoe te rijden maar boven op de brug zat het peleton in het zog. Bij het inhalen van de koplopers de volgende ronde plaatske ik een versnelling. Ik dacht we houden het initiatief in handen. Geprobeerd om door te trekken van de brug tot aan de streep en zodoende de premie te pakken. Onze Joren was weer mee zoals we thuis hadden afgesproken. Op 20 m van de streep ging er echter iemand over om mijn premie weg te kapen. Onze snelheid lag vervolgens te laag om een echt gat te slagen. Toen wist ik dat het moeilijk zou worden om weg te geraken en te blijven. Tot aan de laatste ronde hadden we dan een goede koers gereden met altijd iemand in een positie om te winnen. Dit was de laatste ronde net niet het geval. De Jordi trok dan ook stevig door. Bij de brug was er al een behoorlijke kloof. In het begin van de brug zag ik dan de Steven wegspringen. Onze Joren trok boven op de brug nog eens door. Ik zag dat de koploper al te ver was en deed dan vanuit onze Joren zijn wiel nog een alles of niets poging. Zonder om te kijken heb ik dan alles gegeven. Toen ik de Steven naderde heb ik nog gauw geroepen dat hij moest inhaken. Toen ik in de laatste lijn kwam trok ik nog eens op. Toen had ik nog geen gedacht van wie er allemaal in mijn wiel zat. Philippe Gysbrechts pakte over maar de winnaar was duidelijk te sterk. Vanuit de Philippe zijn wiel heb ik dan nog eens aangezet naar de 2de plaats.
Conclusie: Een tof koerske waarbij we steeds hebben meegedaan maar het net niet konden afmaken. Mijn benen waren ook niet meer degene van een maand geleden spijtig genoeg.
Na Overbroek kermis is de rustperiode gedaan en beginnen we terug te trainen tegen den duatlon in Wuustwezel. De kilokes zijn er in augustus ook terug vlot bijgekomen dus die zouden terug weg morgen.. Hopelijk krijgen we het lopen op punt want dat is toch weeral een tijdje geleden. We zien wel.
Sportieve groeten,
Kristof
Amai dat verslag valt groter uit dan bedoeld. Ik zal het voortaan wat korter en bondiger houden.
BeantwoordenVerwijderenIs iedereen eigenlijk goed thuis geraakt, of zijn de pintjes beginnen wegen? Sommigen onder ons hebben daar al is ervaring mee ;).
ik denk dat je daarmee op mij doelt ? vankeer op zelfstandige basis thuisgeraakt, enkel als ik win laat ik me door de polis thuis afzetten.
BeantwoordenVerwijderenals er wa gebeurt in de koers mag het verslag wa langer zijn hé.
Dan is het niet een te zot feestje geweest.
BeantwoordenVerwijderen